อะไรคือความแตกต่างระหว่างบรรจุภัณฑ์ที่ผ่านการฆ่าเชื้อและบรรจุภัณฑ์ที่ไม่ผ่านการฆ่าเชื้อ?

ความแตกต่างที่สำคัญระหว่างบรรจุภัณฑ์ที่ผ่านการฆ่าเชื้อและบรรจุภัณฑ์ที่ไม่ผ่านการฆ่าเชื้ออยู่ในระดับของการควบคุมของจุลินทรีย์ ความแตกต่างนี้ดำเนินการผ่านกระบวนการทั้งหมดตั้งแต่การผลิตไปจนถึงการใช้งานและส่งผลโดยตรงต่อคุณภาพของผลิตภัณฑ์และประสบการณ์ของผู้บริโภค

มาตรฐานการทำหมันเป็นแหล่งต้นน้ำหลัก บรรจุภัณฑ์ที่ผ่านการฆ่าเชื้อต้องการให้วัสดุบรรจุภัณฑ์เนื้อหาและสภาพแวดล้อมการเติมทั้งหมดเป็นยาฆ่าเชื้อในเชิงพาณิชย์ (สปอร์จุลินทรีย์≤1/100 กรัม) และการเชื่อมโยงทั้งหมดได้รับการฆ่าเชื้อโดยวิธีการทางกายภาพ (อุณหภูมิสูง) หรือสารเคมี (กรด peracetic) และความเสี่ยงของแบคทีเรียที่เหลืออยู่ใกล้กับศูนย์ บรรจุภัณฑ์ที่ไม่ผ่านการฆ่าเชื้อเพียงฆ่าเชื้อในระดับที่ จำกัด และวัสดุบรรจุภัณฑ์และสภาพแวดล้อมช่วยให้จุลินทรีย์ในระดับต่ำมีอยู่ (รวม≤100CFU/g) โดยอาศัยเงื่อนไขการจัดเก็บที่ตามมาเพื่อยับยั้งการสืบพันธุ์ของจุลินทรีย์

ประสิทธิภาพการป้องกันบรรจุภัณฑ์นั้นแตกต่างกันอย่างมาก บรรจุภัณฑ์ที่ผ่านการฆ่าเชื้อใช้ฟิล์มร่วมกันหลายชั้นหรือโครงสร้างคอมโพสิตอลูมิเนียมพลาสติกด้วยการซึมผ่านของออกซิเจนที่≤0.05cc/24H และการซึมผ่านของไอน้ำที่≤1G/24H ซึ่งสามารถปิดกั้นการบุกรุกของแบคทีเรียภายนอกได้อย่างสมบูรณ์ บรรจุภัณฑ์ที่ไม่ผ่านการฆ่าเชื้อส่วนใหญ่เป็นโครงสร้างชั้นเดียวที่มีการซึมผ่านของออกซิเจน≥5cc/24h และมีความสามารถในการป้องกันที่ จำกัด และสามารถรับมือกับการจัดเก็บระยะสั้นได้เท่านั้น

แต่ละสถานการณ์แอปพลิเคชันมีจุดสนใจของตัวเอง บรรจุภัณฑ์ที่ผ่านการฆ่าเชื้อแล้วจะมีตลาดอาหารเหลวระยะยาวเช่นเครื่องดื่มโปรตีนจากพืช (6 เดือนของการจัดเก็บอุณหภูมิห้อง) และนมผงสูตรสำหรับทารก (12-24 เดือน) สภาพแวดล้อมที่ปลอดเชื้อสามารถประหยัดการเพิ่มสารกันบูด บรรจุภัณฑ์ที่ไม่ผ่านการฆ่าเชื้อเป็นพลังหลักของอาหารสดเช่นเนื้อเยาว (เก็บไว้ที่ 0-4 ℃เป็นเวลา 7 วัน) และสลัดพร้อมทาน (แช่เย็นเป็นเวลา 5 วัน) ซึ่งจำเป็นต้องร่วมมือกับโซ่เย็นเพื่อให้ได้การเก็บรักษาระยะสั้น

ความคมชัดของโครงสร้างต้นทุนมีขนาดใหญ่ การลงทุนในสายการผลิตบรรจุภัณฑ์ที่ผ่านการฆ่าเชื้อนั้นมี 3-5 เท่าของสายธรรมดา แต่เนื่องจากโลจิสติกส์โซ่เย็นถูกละเว้นต้นทุนเต็มวงจรจึงลดลง 20%-30%; บรรจุภัณฑ์ที่ไม่ผ่านการฆ่าเชื้อมีการลงทุนเริ่มต้นต่ำ แต่ต้องอาศัยการควบคุมอุณหภูมิต่ำตลอดกระบวนการและต้นทุนด้านโลจิสติกส์สูงกว่าบรรจุภัณฑ์ที่ผ่านการฆ่าเชื้อมากกว่า 50%

เมื่อเลือกมีความจำเป็นที่จะต้องรวมคุณสมบัติของผลิตภัณฑ์: ผลิตภัณฑ์ที่มีความเสถียรของอุณหภูมิสูงและอายุการเก็บรักษาที่ยาวนานเป็นที่ต้องการบรรจุภัณฑ์ที่ผ่านการฆ่าเชื้อ- ผลิตภัณฑ์ที่มีความอ่อนไหวต่อความสดใหม่และการหมุนเวียนอย่างรวดเร็วจะถูกเลือกสำหรับบรรจุภัณฑ์ที่ไม่ผ่านการฆ่าเชื้อ ทั้งสองร่วมกันสร้างระบบป้องกันความปลอดภัยสำหรับบรรจุภัณฑ์อาหาร